Het Islamitisch oordeel over democratie, ‘vrijheid’ en deelname aan verkiezingen

Om in staat te zijn een goed Islamitsch oordeel of standpunt te geven betreffende deze onderwerpen, moeten we een uitgebreid en correct begrip hebben van de werkelijkheid (Tahqeeq ul-Manaat). Aangezien de term Democratie een niet-Arabische term is, kan het niet geintroduceerd zijn door de Islaam of door de Arabieren (ook al zou het concept ervan wel bestaan kunnen hebben). Daarom moeten we kijken waar de term vandaan komt en erachter komen wat de betekenis ervan is. Volgens het Oxford Dictionary betekent de term: “Een vorm van regeren waarin de mensen bepalen wie die macht heeft en hoe hij deze macht dient te gebruiken.” Bijgevolg is dat de mensen de bron van wetgeving zijn en zij ervoor kiezen wat voor wetten ten uitvoer moeten worden gebracht.

Een andere betekenis van de term Democratie (van oorsprong een Griekse term-Demokratia) is dat het “de wet voor de mensen, door de mensen”is. Met andere woorden, het is een systeem waarin de mensen wetgeven volgens regels die passen bij hun eigen verlangens. Daarom is democratie, of wij het nou leuk vinden of niet, niet alleen een vorm van raadpleging (Shoora), zoals de seculiere “moslims” (in werkelijkheid ongelovigen) beweren om zo hun koefr te rechtvaardigen, maar in eerste instantie is het een systeem dat de mensen toestaat om de bevelen van Allah (subhanaho wa ta’ala) te verlaten en zo hun eigen wetten in te voeren. En zo wordt het ook uitgelegd door de niet-moslims! Allah (subhanaho wa ta’ala) zegt in de Qor’aan:

 

“Maar neen, bij uw Heer, zij zullen geen gelovigen zijn, voordat zij u (O Mohammed) tot rechter maken over al hun geschillen en in hun hart geen aarzeling vinden aangaande hetgeen gij oordeelt en zij zich geheel en al onderwerpen.”

(sorat an-Nisa, aya 65)

 

“En het betaamt de gelovige man of vrouw niet, wanneer Allah en Zijn boodschapper over een zaak hebben beslist, dat er voor hen een keuze zou zijn in die zaak. En wie Allah en Zijn boodschapper niet gehoorzaamt, is zeker klaarblijkelijk afgedwaald.”

(sorat al-Ahzaab, aya 36)

Het is moslims dus niet toegestaan om een mening te vormen over de goddelijke regels (al-Ahkaam ash-Shar’iyyah) van Allah. Het bekritiseren van een enkele wetgeving van Allah wordt beschouwd als Kufr Akbar, waarmee deze persoon zich uit de islaam plaatst, zoals Allah (subhanaho wa ta’ala) heeft gezegd:

 

“En het zijn alleen de ongelovigen die Onze tekenen verwerpen.”

(sorat al-‘Ankaboot, aya 47)

Ervoor kiezen om niet volgens de wetten en bevelen van Allah te leven is hierom dus volgens de islaam Kufr en afvalligheid. Moslims (en niet-moslims) hebben niet het recht om te wetgeven,omdat Allah (subhanaho wa ta’ala) de enige Wetgever is. Hij is al-Hakam (de Wetgever):

“De wetgeving berust bij Allah alleen. Hij heeft bevolen dat gij naast Hem niets zult aanbidden. Dat is de juiste godsdienst, maar de meeste mensen weten het niet.”

(sorat Yusuf, aya 40)

 

Deze vers maakt deze zaak zo duidelijk als het schijnen van de zon op een onbewolkte middag. Degenen die uitnodigen naar democratie, moedigen aan tot shirk, kufr en een andere deen dan de islaam.Dit zijn allen grote vormen van afvalligheid. Democratie komt niet van islaam, en degenen die dat zeggen zijn Zindeeq (ketters). Zij verspreiden kufr als een vorm van islaam en zij zijn erger dan de oorspronkelijke Kuffar.

Om deze redenen is het worden van tweede-kamerlid of wethouder een nog grotere vorm van afvalligheid, omdat je dan actief deelneemt aan kufr en shirk en er volledig mee toestemt. Sommige seculieren, die beweren moslim te zijn, zeggen dat stemmen de enige manier is om een verandering te weeg te brengen of zelfs dat het de enige manier is om de islaam te implementeren. Ten eerste zijn zij leugenaars, omdat zij claimen dat zij de islaam willen implementen, tenzij ze daadwerkelijk niet weten wat islaam betekent. Ten tweede,moeten we nooit afwijken van het pad van de Selef (de geredde groep) door onze verlangens en eigen methoden te volgen die niet van de islaam zijn. Het doel heiligt de middelen niet, daarom kun je geen kufr en shirk plegen om vervolgens Allah (subhanaho wa ta’ala) te gehoorzamen! Allah (subhanaho wa ta’ala) zegt:

“Wanneer gij degenen ziet, die Onze tekenen bespotten, wendt u dan van hen af, totdat zij een ander gesprek beginnen. En als Satan het u doet vergeten zit dan niet, nadat het in uw herinnering opkomt, met het onrechtvaardige (mushrikien, niet-moslims) volk bijeen.”

(sorat al-An’aam, aya 68)

Hoe kunnen deze zogenaamde “moslim” kamerleden in het parlement zitten, terwijl de ongelovigen Allah’s wetten en regels bespotten door wetten en regels, anders dan die van Hem, in te voeren? Het antwoord is heel simpel- omdat zij zelf ongelovigen zijn net als hen, alleen dragen zij moslimnamen. Het is niet toegestaan om te zitten met hen die democratie steunen of ernaar uitnodigen, of het als toegestaan beschouwen. En dit is heel duidelijk aangegeven in de bovenstaande vers.

Wat betreft het woord ‘vrijheid’, dit is als volgt uitgelegd: “Het recht of vermogen hebben om vrij te handelen, spreken of denken.” Dit concept van vrijheid is geheel tegenstrijdig met de fundamentele regels van een moslim (onderworpene) zijn. De term ‘moslim’ is in tegenstrijd met vrijheid en persoonlijke verlangens, en de term geeft aan dat wij dienaren zijn en wij geen keus hebben in zaken waarover Allah (subhanaho wa ta’ala) en Zijn boodschapper hebben besloten.

“Vrijheid” is een vorm van Taghot (valse ilah) en moslims zijn verplicht alles te verwerpen wat wordt aanbeden, gehoorzaamt of gevolgd buiten Allah. Allah (subhanaho wa ta’ala) zegt:

En voorzeker Wij wekten onder elk volk een boodschapper op (die zei), “Aanbidt Allah en vermijdt de Taghoet.”

(sorat an-Nahl, aya 36)

“Vrijheid” houdt in dat je vrij bent van de bevelen van Allah en zo je eigen verlangens en lusten kunt volgen. Daarom geloven moslims niet in vrijheid, of het nou gaat om vrijheid van expressie, woord of van welke vorm van kufr dan ook. De Qoraish hadden een soortgelijk systeem als democratie, waarbij verschillende stammen bij elkaar kwamen om wetten te maken. Heeft de boodschapper Mohammed (sal Allahu alaih wa salam) ooit voor hen gestemd of een compromis gesloten met hen? Heeft hij deelgenomen aan hun parlement, politiekorpsen of hun leger? Het antwoord op deze vragen is vanzelfsprekend “NEE” voor degenen die begrijpen en op het Pad der Leiding zijn; daarentegen degenen die dit niet inzien zijn doof, dom en blind.

Als het gaat om verkiezingen, is dit de enige term waar de seculieren mee kunnen spelen. Het betekent, het kiezen van een leider of regeerder, wat in feite een plicht is in de islaam, zo lang de leider de wetten van Allah (de Shaee’ah) implementeert. Als we spreken over de verkiezingen van vandaag de dag, betekent het niet ‘het kiezen van een leider die de islaam zal implementeren’! Hedendaags gaan de verkiezingen om het kiezen van een persoon die zal regeren met de verlangens van de meerderheid, en dus is dit kufr zoals democratie en “vrijheid”.

Het is beter voor ons om een andere term dan “verkiezingen” te gebruiken, zelfs als we spreken over het kiezen van een Khaleefah. Dit om onszelf te onderscheiden van de ongelovigen (door niet hun termen te gebruiken) en om te vermijden dat er misconcepties en dubbelzinnigheid ontstaat over de term verkiezing.

Mijn geliefde moslimbroeders en zusters, weet dat democratie en “vrijheid” beiden vormen van Taghoet zijn, en het een voorwaarde voor een moslim is om deze te verwerpen en vijandschap aan hen te verklaren. Val niet voor de waswas (influisteringen van de Satan) van de seculieren die jullie oproepen om Imaan te verwerpen. Aanbid Allah zuiver door alleen Hem te gehoorzamen.

 

“…Dat is de juiste godsdienst, maar de meeste mensen beseffen het niet”

(sorat Yusuf, aya 40)