Vijfde selectie uit het boek “Fi Dhilal Al Qur’an”

door: Sayyed Qutb rahimahullah

{“ En herinner toen Wij een verbond met u aangingen en de berg hoog boven u verhieven, zeiden Wij: “Houdt vast, wat Wij u hebben gegeven en bedenkt wat het bevat, zodat jij behoed zult worden.”“} [al-Baqarah; 63] 

“Hij beval hen om te nemen wat erin (het verdrag) is met sterkte, en om het uiterste enthousiasme te hebben wanneer hij dat doet. De kwestie van‘aqidah is niet de ene die flexibiliteit en compromis toestaat, en die geen halverwege oplossingen, luchthartig, of laksheid, accepteert. Het is het verbond van Allah met de gelovigen; het is echt, en het is waar. En dus, is er geen manier in het aanpakken ervan behalve in een manier die echt en waar is. En dit gaat samen met pijnlijke lasten… ja! Maar dit is zijn aard! Het is een geweldige zaak; groter dan al het andere dat bestaat. Aldus, is er geen keus voor niemand dan het accepteren ervan in een manier waarin hij oprecht, vastberaden, en goed op de hoogte is van zijn lasten. Hij moet zijn aandacht en enthousiasme bijeen brengen en erop aandringen om deze lasten te nemen! En degene die zo doet, moet zich realiseren dat hij, in wezen, afscheid neemt van het leven van ontspanning en gemak en mildheid, zoals zijn Heer zei tegen Zijn Boodschapper: {“Waarlijk, Wij dragen u een gewichtig Woord op.”} [al-Muzzammil; 5], en zoals Hij zei tegen de Kinderen van Israel: {“Houdt vast, wat Wij u hebben gegeven en bedenkt wat het bevat, zodat jij behoed zult worden..”}

{“… en bedenkt wat het bevat…“}

Wanneer het verbond geaccepteerd wordt met sterkte en enthousiasme en vastberadenheid, is het absoluut noodzakelijk om aandacht te schenken aan wat het eigenlijk bevat, en zich zijn realiteit te realiseren, en om gewend te worden aan deze realiteit, zodat de kwestie niet slechts één van blinde ijver is. Het verbond van Allah is een manier van leven – een methodologie dat zich in jouw hart vestigt door het worden ingebeeld en gevoeld, vestigt zich in jouw leven door zich toe te passen in een georganiseerd uiterlijk, zich vestigt in jouw gedrag door middel van jouw manieren en karakter, en culmineert met taqwa, het bewustzijn van de constante Wacht van Allah over jou, en de vrees van waar je zou kunnen eindigen.”

[1/76]